تاثیر اسانس زیره سیاه بر سطح فاکتورهای استرس اکسیداتیو در بافت های قلب و کلیه رت های سپتیکی

چکیده سابقه و هدف: با توجه به عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (nsaid) برای درمان سپسیس، امروزه استفاده از گیاهان دارویی در درمان سپسیس و التهاب اهمیت ویژه ای پیدا کرده اند. در این تحقیق، اثر حفاظتی اسانس زیره سیاه بر سطح فاکتورهای دخیل در استرس اکسیداتیو در دو بافت قلب و کلیه در رت های مبتلا به سپسیس بررسی شد. روش بررسی: تحقیق حاضر با طراحی تجربی روی 30 سر رت انجام گرفت. حیوانات به 5 گروه تقسیم شدند: گروه شاهد (sop)، گروه clp، دو گروه تیمار clp+ اسانس زیره سیاه (50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و گروه کنترل مثبت clp+ ایندومتاسین (10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن). سپسیس با استفاده از مدل تجربی التهابی clp (cecal ligation and puncture) در رت ها القاء شد. سپس 24 ساعت بعد از clp، رت ها کشته شدند و بافت های قلب و کلیه آنها و همچنین پلاسما به منظور بررسی پارامترهای استرس اکسیداتیو ازجمله پراکسیداسیون لیپیدها و گلوتاتیون و پارامترهای پلاسمایی آسیب بافتی از جمله اوره، کراتینین و ck-mb جداسازی شدند. یافته ها: از دو بافت قلب و کلیه، تنها کلیه در اثر القاء سپسیس دچار آسیب نسبی گردید، به طوری که در گروه clp سطح پراکسیداسیون لیپیدها و نیز نسبت اوره به کراتینین نسبت به گروه شاهد افزایش یافت. تیمار رت ها با اسانس زیره و نیز داروی ایندومتاسین باعث تعدیل پارامترهای افزایش یافته فوق گردید. نتیجه گیری: به نظر می رسد که تیمار حیوانات با اسانس زیره سیاه منجر به محافظت بافت کلیه و جلوگیری از آسیب این بافت در اثر القاء سپسیس می گردد. واژگان کلیدی: اسانس، زیره سیاه، قلب، کلیه، سپسیس، استرس اکسیداتیو.